<!–more–>Różnego rodzaju gry terenowe są coraz bardziej popularne pośród mniejszych i większych firm. Właściciele tych firm dostrzegają bowiem zalety, które odnieść można po zorganizowaniu czegoś takiego. Przeprowadzona w odpowiedni sposób gra znacząco może wzmocnić relacje pomiędzy pracownikami, a dodatkowo poszerzyć kompetencje i umiejętności tak przydatne na dużej ilości stanowisk.

<br>

Niedawno temu z ogromnym rozmachem została zorganizowana przez jedną z firm farmaceutycznych gra szkoleniowa dla pracowników, którą wielu uznało za największą w naszym kraju. Udział w niej bowiem wzięli wszyscy bez wyjątku pracownicy, co dało około 450 uczestników. Poza tym całością opiekowało się prawie czterdziestu trenerów, którzy byli odpowiedzialni za zajęcia z zespołami graczy.

<br>

Część z tego zespołu trenerów stanowiła ekipa ze szkoleniowej firmy, ale zdecydowaną większość kadra zatrudniona w koncernie farmaceutycznym. Zostali oni zaproszeni wcześniej do hotelu, w jakim miało się to wszystko odbyć, i przeszli tam odpowiednie przeszkolenie. Przez to bez żadnego problemu poradzili sobie z pracą z uczestnikami.

<br>

Bardzo ważnym trenerem był Prezes firmy, który w życiu prywatnym jest doświadczonym alpinistą. Wykorzystał on swoje zainteresowania do tego, żeby na podstawie wyprawy w góry dać słuchaczom wiele przydatnej wiedzy w temacie zarządzania zespołem ludzi, motywowania i rozwiązywania konfliktów. Tym samym nawiązał on do zagadnień pracy zespołowej, tak przydatnej w większości firm.

<br>

W czasie pobytu na szkoleniu wszystkich uczestników podzielono na 25 grup, jakie przez określony okres czasu zajmowały się wyznaczonym planem. Najważniejszy element wspomnianej gry stanowiły półgodzinne eksperymenty społeczne, czyli nietypowe, wymagające nieszablonowego podejścia zadania, w jakich uczestnicy powinni się wykazać dużą dozą zaufania i komunikacji.

<br>

Te eksperymenty były kończone daniem drużynie tak zwanych kart problemowych, z jakimi ta powinna się dokładnie zaznajomić. Przy analizie kart w rzeczywistości uczestnicy weryfikowali swoje decyzje przez pryzmat pięciu głównych kompetencji, co pozwalało im na odniesienie się do pracy, którą codziennie wykonują.